حرکات تک مفصلی اغلب به عنوان مکمل حرکات چند مفصلی در یک برنامه تمرینی عمل می‌کنند. در حالی که حرکات چند مفصلی برای ساختن قدرت و حجم کلی عضلات بسیار کارآمد هستند، حرکات تک مفصلی می‌توانند به تقویت عضلاتی که در حرکات اصلی به اندازه کافی درگیر نشده‌اند، کمک کنند.

برای مثال، پس از انجام پرس سینه (یک حرکت چند مفصلی که عضلات سینه، شانه و پشت بازو را درگیر می‌کند)، ممکن است حرکات تک مفصلی مانند قفسه سینه دمبل برای تمرکز بیشتر بر روی عضلات سینه و پشت بازو سیمکش برای ایزوله کردن عضلات سه سر بازو انجام شود. این ترکیب به اطمینان از رشد متوازن تمام عضلات درگیر کمک می‌کند.

همچنین، حرکات تک مفصلی می‌توانند در رفع عدم تعادل‌های عضلانی مفید باشند. اگر یک عضله خاص ضعیف‌تر از سایر عضلات درگیر در یک حرکت چند مفصلی باشد، می‌توان با استفاده از حرکات تک مفصلی آن عضله را به طور اختصاصی تقویت کرد.

بنابراین، در یک برنامه تمرینی جامع، حرکات چند مفصلی باید پایه اصلی را تشکیل دهند، و حرکات تک مفصلی برای تکمیل آن‌ها، تمرکز بر جزئیات و رفع نقاط ضعف مورد استفاده قرار گیرند.